حاج حسین اسدالهی از ابتدای جنگ به لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) گردان مقداد پیوست و تا پایان جنگ در جبهه های حق علیه باطل حضور چشمگیری داشت. آخرین عملیاتی هم که شرکت کرد عملیات مرصاد بود که منجر به مجروحیت مجدد حاج حسین گردید. دو پسر عموی ایشان که برادرهای خانمش هم بودند در دفاع مقدس به شهادت رسیدند. ایشان در جنگ شیمیایی شده بود و سالها با این مجروحیت ها زندگی می کرد.
سردار اسداللهی مدتیفرماندهی لشکر عملیاتی محمدرسول‌الله(ص) تهران بزرگرا به‌عهده داشتسردار اسدالهی در اسفند ۱۳۹۳، با موافقت فرماندهی معظم کل قوا به درجه سرتیپ دومی ارتقاء یافت. او همچنین از جمله فرماندهانی است که در جبهه مقاومت و در مقابله با تروریستهای تکفیری حضور داشت.همقدمی مؤثر برای شهید قاسم سلیمانی بود. و در مناطقی که از دست داعشی ها آزاد می شد سردار اسدالهی از جمله افرادی بود که وارد مناطق پاکسازی می شد و کمک رسانی به مردم را آغاز می کرد. مناطق مین گذاری شده توسط تکفیری ها را پاکسازی می کرد و با برقراری امنیت، مساجد و مدارس را باز می نمود. حاج حسین می گفت اگر هوای مردم را داشته باشید خدا کمک می کند پیروز شوید.
در راه دفاع از انقلاب اسلام اثرگذاری شگفت‌‌انگیز بر مردم سوریه داشت که همرزمان ایشان نقل می کنند: «حاجی به منطقه‌‌ای مأمور شده بود که اغلب به گروههای تکفیری پیوسته بودند. سردار اسدالهی چنان رفتاری با مردم آنجا کرده بود که به قلبهایشان نفوذ پیدا کرده بود آنقدر که هم از پیوستن‌‌شان به گروههای تروریستی کاسته شد و هم وقتی فرزندانشان به دنیا می‌‌آمد نامش را به یاد او حسین می‌‌گذاشتند. روحیه مردم آنجا را تغییر داده بود.»
سال ۹۷ سردار اسدالهی به ایران بازگشت و برای کمک به زلزله زدگان سر پل ذهاب و سپس سیل زدگان آق قلا شتافت، مردم اهل تسنن این مناطق نام حاج حسین اسدالهی را به خوبی می شناسند. او شب و روز را نمی شناخت و دائم در حال خدمت رسانی بود.
ایشان مقری به نام حاج احمد متوسلیان در منطقه کوئیک سرپل ذهاب برپا کرد حدود ۲۳ واحد مسکونی در ابتدا و سپس ۲۷ واحد مسکونی که هر خانه به نام یک شهید مدافع حرم مزین شده بود تحویل روستائیان نمود. بیش از 3۰۰ سرویس بهداشتی و حمام در این منطقه ساختند در فصل سرما ۶۰۰ آبگرمکن تهیه و به مردم این منطقه اهداء شد و بیش از 1000 کانکس نیز بین مردم منطقه توزیع شد.
ودر زمان وقوع سیل در ابتدای سال 98 به عنوان فرمانده قرارگاه جهادی سپاه تهران مشغول خدمت به هموطنان بود. البته ایشان در این زمان معاون بازرسی سپاهمحمدرسولالله(ص) تهران بزرگ نیز بود.
سردار اسدالهی یکی از کارهایی که مرتب مقید به انجامش بود سر زدن به خانواده شهدا خصوصا شهدای مدافع حرم بود. می گفت این خانواده ها همه چیزشان را دادند برای این انقلاب. پدر و پسر بعضی از این خانواده ها همه چیز آنها بودند. فرزندان شهدا را نوازش می کرد و به گرمی در آغوش می گرفت.
دوم فروردین ماه 1399 این بسیجی مخلص همیشه گمنام، خوشرو و بی‌ادعا و سرباز سرافراز ولایت و امت اسلامی بر اثر بیماری ناشی ازعوارض شیمیایی سالهای دفاع مقدس به یاران شهیدش پیوست.
افتخار شهید اسدالهی شاگردی حاج قاسم بود با حال ناخوشی... پیکر حاج قاسم از مقابل ما رد شد حاج حسین...
در رسانه‌‌های مختلف از ایشان صحبت‌های زیادی منتشر گردیده است که این سخنان به خوبی نمایانگر عشق و ارادت عمیقِ شهید اسدالهی به معصومین (ع)، حضرت زینب (س)، انقلاب اسلامی، ولایت‌‌فقیه و شهدا دارد. گزیده‌‌ای از آنها را نقل می‌‌نماییم.
سردار حسین اسدالهی: شهدای مدافعان حرم سالها در روضه حضرت اباعبدلله الحسین (ع) «یا لیتنا کنا معک» گفتند و زمانیکه تنها بُرشی از صحنه‌های سال ۶۱ هجری قمری در سوریه و عراق تداعی شد، مخلصانه در میدان جهاد حاضر شدند. شهدای مدافع حرم ثابت کردند «یا لیتنا کنا معک» شعار نیست. این شهدا برای صحنه‌ای که ندیدند و فقط در تاریخ شنیده‌اند امروز منصب علمدار کربلا را عاریه گرفتند و ثابت کردند که مثل ابوالفضل‌‌العباس (ع) مدافع حریم آل‌الله هستند.... شهدای هشت سال دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم اشتراکاتی با هم دارند که هیئتی بودن، ولایت‌مدار بودن و محبت به اهل‌بیت (ع) از اصلی‌ترین این اشتراکات است؛ هر چقدر تاریخ ورق بخورد تا زمانیکه ولایت‌‌مداری برقرار است، فرهنگ شهادت نیز پابرجا خواهد بود. (خبرگزاری دفاع مقدس، ۱۹/۱۱/۱۳۹۵)
حاصل خون شهدای مدافع حرم این است که امروز در «حلب» در حالی که اکثریت مردم اهل سنت هستند، موقعی که صدای اذان بلند می‌شود، در آن «اشهد أن علی، ولی الله» گفته می‌شود و در ایام محرم، علمای اهل سنت برای مردم از حضرت سیدالشهداء (ع) میگویند. (خبرگزاری دفاع مقدس، ۲۰/۱۰/۱۳۹۸)
دشمنان ما میگویند گزینه‌‌های مختلفی روی میز دارند، آنها هر ترفندی که می‌‌خواهند و هر گزینه‌‌ای که دوست دارند رو کنند همچنان که سالهاست برعلیه نظام ما توطئه می‌‌کنند، اما بدانند ما با نثار خون خودمان همهی این گزینه‌‌ها را باطل می‌‌کنیم، خط سرخ شهادت و رسیدن به این وصال آرزوی همهی ماست و هرگز نخواهیم گذاشت به حریم ولایت جسارتی بکنند. (سخنان ایشان)
با تعدادی از همرزمان و دوستان این شهید عزیز در تماس تلفنی اظهار داشتند:
که با بغضی در گلو درد فراق را روایت کنند. حاج حسین به قول یکی از سربازانش بر دل‌ها فرماندهی کرده بود. یکی از همرزمانش علی‌‌رغم ناراحتی و ناتوانی برای صحبت کردن لحظاتی را از شهید اسدالهی اینگونه گفت: حاج حسین رزمنده‌‌ای بود که برایش فرقی نمی‌‌کرد فرمانده‌‌اش چه پستی به او بدهد. در سخت‌‌ترین شرایط هر کاری به او سپرده می‌‌شد به بهترین شکل انجامش می‌‌داد. درست است ایشان فرمانده لشکر بود، اما با شناختی که من از او پیدا کرده بودم خدا شاهد است اگر می‌‌گفتند حالا دژبان باش با جان و دل قبول می‌‌کرد و همان کار را به درستی انجام می داد.
یکی از فرماندهان دفاع مقدس برای ما تعریف می‌‌کرد وقتی در عملیات مرصاد به گرهی خوردیم حاج حسین را صدا کردم و گفتم باید با گروهانت به فلان نقطه بروی، اما بدان اگر قبول کنی ممکن است برگشتی در کار نباشد. شهید اسدالهی می‌‌گوید: ما نیامده‌‌ایم که برگردیم. می‌‌رود و کار را به سرانجام می‌‌رساند. در جنگ سوریه، چون من توفیق داشتم روز‌های زیادی کنار حاجی باشم یادم هست کاری نبود که حاج قاسم از سردار اسدالهی بخواهد و او نه بیاورد. هر چه بود اطاعت می‌‌کرد و برای انجام آن اگر توانش کم بود توان خود را تقویت می‌‌کرد.
وقتی در سر پل ذهاب زلزله آمد و نیز در سیل‌‌آق قلا سردار حتی گاهی بدون هماهنگی به این منطقه سفر می‌‌کرد و شب و روز برای کمک به مردم آسیب‌‌دیده تلاش می‌‌کرد. با اینکه این حق را داشت تا برای سفرهایش از هواپیما استفاده کند، اما حاج حسین با اتوبوس رفت و آمد می-کرد مبادا بی خود از پول بیت‌‌المال خرج شود.
یادداشت های خ فرهادی:
در چند ماه استقرار اینجانب تحت پوشش گروه جهادی شهدای گمنام بسیج جامعه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، ایشان از هیچ کمکی دریغ نمی کردند از پشتیبانی و لجستیک و در اختیار قراردادن ماشین های سنگین، اهدای کانکس اشتغال، سرویس های حمام و دستشوئی، امنیت گروه، سرزدن های مکرر، حضور در برنامه های فرهنگی مانند جشن بزرگ پیروزی انقلاب اسلامی در روستای انجیره به عنوان سخنران و همراه– جشن دردانه های نبی- میلاد منجی در سرپل ذهاب به عنوان سخنران و همراه
ایشان همچنین در جشن دهه کرامت دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 97 سخنرانی و توسط آقای دکتر ناصری پور رئیس وقت دانشگاه به خاطر همکاری بسیار موثر ایشان در امور جهادی تقدیر شدند.
